《勉学诗 其一》
朝代:明代
作者： 方孝孺
全文:
残灯结成花，枯木化为菌。凋零如此物，秀气终未尽。
人心最灵智，自弃独何忍。圣门本弘大，梯磴多接引。
曾高愚鲁资，直解配颜闵。流年急如箭，发白难再鬒。
及时不努力，老大成蠢蠢。
拼音:
cán dēng jié chéng huā, kū mù huà wéi jūn. diāo líng rú cǐ wù, xiù qì zhōng wèi jǐn. rén xīn zuì líng zhì, zì qì dú hé rěn. shèng mén běn hóng dà, tī dèng duō jiē yǐn. céng gāo yú lǔ zī, zhí jiě pèi yán mǐn. liú nián jí rú jiàn, fā bái nán zài zhěn. jí shí bù nǔ lì, lǎo dà chéng chǔn chǔn.