朝代:唐代
作者： 颜真卿
全文:
居人未可散，上客须留著。莫唱阿亸回，应云夜半乐。 ——颜真卿
诗教刻烛赋，酒任连盘酌。从他白眼看，终恋青山郭。 ——潘述
林栖非姓许，寺住那名约。会异永和年，才同建安作。 ——陆羽
何烦问更漏，但遣催弦索。共说长句能，皆言早归恶。 ——权器
那知殊出处，还得同笑谑。雅韵虽暂欢，禅心肯抛却。 ——皎然
一宿同高会，几人归下若。帘开北陆风，烛焯南枝鹊。 ——李崿
文场苦叨窃，钓渚甘漂泊。弱质幸见容，菲才诚重诺。 ——潘述
拼音:
jū rén wèi kě sàn, shàng kè xū liú zhe. mò chàng ā duǒ huí, yīng yún yè bàn lè. yán zhēn qīng shī jiào kè zhú fù, jiǔ rèn lián pán zhuó. cóng tā bái yǎn kàn, zhōng liàn qīng shān guō. pān shù lín qī fēi xìng xǔ, sì zhù nà míng yuē. huì yì yǒng hé nián, cái tóng jiàn ān zuò. lù yǔ hé fán wèn gēng lòu, dàn qiǎn cuī xián suǒ. gòng shuō cháng jù néng, jiē yán zǎo guī è. quán qì nǎ zhī shū chū chù, hái dé tóng xiào xuè. yǎ yùn suī zàn huān, chán xīn kěn pāo què. jiǎo rán yī xiǔ tóng gāo huì, jǐ rén guī xià ruò. lián kāi běi lù fēng, zhú chāo nán zhī què. lǐ è wén chǎng kǔ dāo qiè, diào zhǔ gān piāo bó. ruò zhì xìng jiàn róng, fēi cái chéng zhòng nuò. pān shù