《依韵和王宣徽冬燕》
朝代:唐代
作者: 王圭
全文:
丞相华堂燕斝飞,君恩自与众心期。鲁台况值书云后,汉殿仍经喜雪时。
便有东风况翠幕,别翻新曲度瑶池。可伤衰病无才思,欲续高吟愧色丝。
拼音:
chéng xiàng huá táng yàn jiǎ fēi, jūn ēn zì yǔ zhòng xīn qī. lǔ tái kuàng zhí shū yún hòu, hàn diàn réng jīng xǐ xuě shí. biàn yǒu dōng fēng kuàng cuì mù, bié fān xīn qǔ dù yáo chí. kě shāng shuāi bìng wú cái sī, yù xù gāo yín kuì sè sī.