朝代:清代
作者： 严遂成
全文:
辕门令严大旗卓，鼓止霜清晓吹角。诸将候竭方逡巡，白衣闯入门无人。
有时狎游辄累日，急使召之深自匿。倡楼昵饮闻欢声，掷尽黄金空手出。
奋髯箕踞谭兵书，受降用间擒王徐。俞家戚家以力取，取之以术钩吞鱼。
率尔作表贡白鹿，皇帝称善再三读。声名一夕遍内台，龙跳鹰跱青天开。
忽锥其囊刺其耳，弃妻杀妻屡求死。生无所益事远游，赋出入塞春徂秋。
突逼军营拔剑舞，蝉蜕归隐山之幽。室中咄咄挟犬坐，月复一月不举火。
长鱼大肉啖已多，便饿十年理亦可。书数千羚斥卖之，藉蒿荐席聊自娱。
月明高吟得意诗，一鹤孤啸群鹤随。明朝棹户昼不起，起视悠然长逝矣。
拼音:
yuán mén lìng yán dà qí zhuō, gǔ zhǐ shuāng qīng xiǎo chuī jiǎo. zhū jiàng hòu jié fāng qūn xún, bái yī chuǎng rù mén wú rén. yǒu shí xiá yóu zhé lèi rì, jí shǐ zhào zhī shēn zì nì. chàng lóu nì yǐn wén huān shēng, zhì jǐn huáng jīn kōng shǒu chū. fèn rán jī jù tán bīng shū, shòu xiáng yòng jiàn qín wáng xú. yú jiā qī jiā yǐ lì qǔ, qǔ zhī yǐ shù gōu tūn yú. lǜ ěr zuò biǎo gòng bái lù, huáng dì chēng shàn zài sān dú. shēng míng yī xī biàn nèi tái, lóng tiào yīng zhì qīng tiān kāi. hū zhuī qí náng cì qí ěr, qì qī shā qī lǚ qiú sǐ. shēng wú suǒ yì shì yuǎn yóu, fù chū rù sāi chūn cú qiū. tū bī jūn yíng bá jiàn wǔ, chán tuì guī yǐn shān zhī yōu. shì zhōng duō duō xié quǎn zuò, yuè fù yī yuè bù jǔ huǒ. zhǎng yú dà ròu dàn yǐ duō, biàn è shí nián lǐ yì kě. shū shù qiān líng chì mài zhī, jí hāo jiàn xí liáo zì yú. yuè míng gāo yín dé yì shī, yī hè gū xiào qún hè suí. míng cháo zhào hù zhòu bù qǐ, qǐ shì yōu rán cháng shì yǐ.