《独居谣四解》
朝代:清代
作者: 姚燮
全文:
飘风千里,流云未已。座闻清歌,投袂而起。出门逡巡,还入我户。
彼饴之甘,安知荼苦?远山绵峨,横川自波。群燕来下,柳枝不多。
夫君未还,贞守谁信?春风独居,委颜于镜。
拼音:
piāo fēng qiān lǐ, liú yún wèi yǐ. zuò wén qīng gē, tóu mèi ér qǐ. chū mén qūn xún, hái rù wǒ hù. bǐ yí zhī gān, ān zhī tú kǔ? yuǎn shān mián é, héng chuān zì bō. qún yàn lái xià, liǔ zhī bù duō. fū jūn wèi hái, zhēn shǒu shuí xìn? chūn fēng dú jū, wěi yán yú jìng.