《上昭成阁不得，于从侄僧悟空院叹嗟》
朝代:唐代
作者： 孟郊
全文:
欲上千级阁，问天三四言。未尺数十登，心目风浪翻。
手手把惊魄，脚脚踏坠魂。却流至旧手，傍掣犹欲奔。
老病但自悲，古蠹木万痕。老力安可夸，秋海萍一根。
孤叟何所归，昼眼如黄昏。常恐失好步，入彼市井门。
结僧为亲情，策竹为子孙。此诚徒切切，此意空存存。
一寸地上语，高天何由闻。
拼音:
yù shàng qiān jí gé, wèn tiān sān sì yán. wèi chǐ shù shí dēng, xīn mù fēng làng fān. shǒu shǒu bà jīng pò, jiǎo jiǎo tà zhuì hún. què liú zhì jiù shǒu, bàng chè yóu yù bēn. lǎo bìng dàn zì bēi, gǔ dù mù wàn hén. lǎo lì ān kě kuā, qiū hǎi píng yī gēn. gū sǒu hé suǒ guī, zhòu yǎn rú huáng hūn. cháng kǒng shī hǎo bù, rù bǐ shì jǐng mén. jié sēng wèi qīn qíng, cè zhú wèi zǐ sūn. cǐ chéng tú qiē qiē, cǐ yì kōng cún cún. yī cùn dì shàng yǔ, gāo tiān hé yóu wén.