朝代:元代
作者： 刘敏中
全文:
绝。下为通达人由其中，东垂蔽古藤，晦密尤峻。绣江远来触异隅刮足而北，余流复西，达于坤维，周览上下，岿台宛然，因取渊明语，命之曰赋诗之台。南偏少东尤高敞，东向为小亭，轩户始开，而长白湖山诸峰林壑，奔跃来见，明姿晦态，与乡江相表里。复取谢灵运语，命之曰含晖之亭。亭之筑，实至元辛前重阳一日也。戏作乐府水龙吟一首，书尽壁，以认其始，且以为老子醉后浩歌之资云乾坤遗方台，赋诗名字从吾起。十分高处，更宜着个，含晖亭子。无数青山，一时为我，飞来窗里。渺浮天玉雪，江流忽转，风雨在、寒藤底。尝试登临其上，把闲愁、古今都洗。长空淡淡，无言目送，飞鸿千里。看取明年，四围松菊，一番桃李。放篮舆杖屦，醒来醉往，自今朝始。
拼音:
jué. xià wèi tōng dá rén yóu qí zhōng, dōng chuí bì gǔ téng, huì mì yóu jùn. xiù jiāng yuǎn lái chù yì yú guā zú ér běi, yú liú fù xī, dá yú kūn wéi, zhōu lǎn shàng xià, kuī tái wǎn rán, yīn qǔ yuān míng yǔ, mìng zhī yuē fù shī zhī tái. nán piān shǎo dōng yóu gāo chǎng, dōng xiàng wèi xiǎo tíng, xuān hù shǐ kāi, ér cháng bái hú shān zhū fēng lín hè, bēn yuè lái jiàn, míng zī huì tài, yǔ xiāng jiāng xiāng biǎo lǐ. fù qǔ xiè líng yùn yǔ, mìng zhī yuē hán huī zhī tíng. tíng zhī zhù, shí zhì yuán xīn qián chóng yáng yī rì yě. xì zuò yuè fǔ shuǐ lóng yín yī shǒu, shū jǐn bì, yǐ rèn qí shǐ, qiě yǐ wéi lǎo zi zuì hòu hào gē zhī zī yún qián kūn yí fāng tái, fù shī míng zì cóng wú qǐ. shí fēn gāo chù, gèng yí zhe gè, hán huī tíng zi. wú shù qīng shān, yī shí wéi wǒ, fēi lái chuāng lǐ. miǎo fú tiān yù xuě, jiāng liú hū zhuǎn, fēng yǔ zài hán téng dǐ. cháng shì dēng lín qí shàng, bǎ xián chóu gǔ jīn dōu xǐ. cháng kōng dàn dàn, wú yán mù sòng, fēi hóng qiān lǐ. kàn qǔ míng nián, sì wéi sōng jú, yī fān táo lǐ. fàng lán yú zhàng jù, xǐng lái zuì wǎng, zì jīn zhāo shǐ.