《仲冬秋泾客舍》
朝代:元代
作者： 贝琼
全文:
水涸天始寒，爽气薄絺绤。空林无荣木，斥卤草俱白。
纷纷各有营，驱马不得息。嗟予亦何者，惨惨长路侧。
饥寒恒累仄，岂不厌所历。北风来广漠，徒御皆少色。
踟蹰但回顾，白日忽西匿。山川莽悠悠，沿洄良未极。
索群中野兽，逐侣南去翼。谁能独无情，归哉山中宅。
拼音:
shuǐ hé tiān shǐ hán, shuǎng qì báo chī xì. kōng lín wú róng mù, chì lǔ cǎo jù bái. fēn fēn gè yǒu yíng, qū mǎ bù dé xī. jiē yǔ yì hé zhě, cǎn cǎn cháng lù cè. jī hán héng lèi zè, qǐ bù yàn suǒ lì. běi fēng lái guǎng mò, tú yù jiē shǎo sè. chí chú dàn huí gù, bái rì hū xī nì. shān chuān mǎng yōu yōu, yán huí liáng wèi jí. suǒ qún zhōng yě shòu, zhú lǚ nán qù yì. shuí néng dú wú qíng, guī zāi shān zhōng zhái.